คำพิพากษา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3681/2568
คำแถลงของผู้เสียหายต่อศาลชั้นต้นว่า “ไม่ติดใจดำเนินคดี ส่วนแพ่งกับจำเลย สำหรับคดีส่วนอาญาขอให้อยู่ในดุลพินิจของศาล” เป็นเพียงข้อตกลงไม่ติดใจดำเนินคดีแก่จำเลยในทางแพ่ง ส่วนที่ผู้เสียหาย แถลงว่า “สำหรับคดีส่วนอาญาขอให้อยู่ในดุลพินิจของศาล” เป็นการแถลงขอให้ศาลชั้นต้นใช้ดุลพินิจกำหนดโทษจำเลยตามที่เห็นสมควร มิใช่เป็นการยอมความกัน สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์ย่อมไม่ระงับไป ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๓๙ (๒)

คำพิพากษาฎีกาที่ 2055/2568
จำเลยไปที่หน้าบ้านของผู้เสียหายที่ ๑ แล้วพิมพ์ข้อความแจ้ง ผู้เสียหายที่ ๑ เปิดประตูแล้วจำเลยเข้าไปในบ้านกระทำชำเราผู้เสียหาย ที่ ๑ ในห้องนอนโดยความยินยอมของผู้เสียหายที่ ๑ โดยจำเลยมิได้ พาหรือนำตัวผู้เสียหายที่ ๑ ไปที่อื่น อันเป็นองค์ประกอบความผิดฐาน พรากเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล การกระทำและเจตนาของจำเลยไม่เป็นความผิดตามประมวล กฎหมายอาญา มาตรา ๓๑๗ วรรคหนึ่งและวรรคสาม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1744/2568
ความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการ ใช้เช็ค พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา ๔ (๑), (๓) เกิดขึ้นเมื่อธนาคารตามเช็คพิพาทปฏิเสธการจ่ายเงิน มิใช่วันที่เขียนเช็ค ซึ่งยังไม่ถือว่าเป็นวันออกเช็ค และความผิดยังไม่เกิดขึ้น จำเลยต้องโทษจำคุกคดีก่อนฐานลักทรัพย์นายจ้างซึ่งคดีถึงที่สุดเมื่อวันที่ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๖๔ และพ้นโทษเมื่อวันที่ ๘ มกราคม ๒๕๖๕ จำเลยกลับมากระทำความผิดคดีนี้ตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คฯ เมื่อวันที่ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕ ซึ่งเป็นวันที่ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินและ ต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุก เข้าเงื่อนไขที่จำเลยได้กระทำความผิดใดๆ ขึ้นอีกภายในเวลาห้าปีนับแต่วันพ้นโทษคดีก่อน ศาลเพิ่มโทษจำเลยในคดีนี้ได้ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๒ โดยไม่จำต้องได้รับความยินยอมจากจำเลย

คำพิพากษาฎีกาที่ 940/2568

จำเลยหลอกลวงโจทก์ด้วยการชักชวนให้โจทก์ร่วมลงทุนทำธุรกิจกับจำเลย แม้จำเลยได้เงินไปจากโจทก์เป็นระยะหลายครั้งหลายหนก็เพราะหลอกลวงโจทก์ให้ร่วมลงทุนทำธุรกิจกับจำเลยเช่นเดียวกัน การกระทำของจำเลยเป็นความผิดต่อเนื่องโดยมีความมุ่งหมายอย่างเดียวกัน คือ หลอกลวงให้โจทก์ร่วมลงทุนเพื่อให้จำเลยได้เงินไปจากโจทก์ ไม่ว่าจำเลยจะได้รับเงินไปหลายครั้งหลายหนและเป็นจำนวนเกินกว่าที่หลอกลวงครั้งแรก การกระทำของจำเลยเป็นกรรมเดียวมิใช่หลายกรรมต่างกัน

คำพิพากษาฎีกาที่ 800/2568
ข้อหา ฆ่าผู้อื่น เหตุฉกรรจ์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289

คืนเกิดเหตุจำเลยมีโทสะกับโจทก์ร่วมขณะโจทก์ร่วมไปเอาไก่ชนคืนจากจำเลย แต่โจทก์ร่วมได้ออกจากบริเวณบ้านของจำเลยไปแล้ว เหตุการณ์ที่จำเลยผิดใจกับโจทก์ร่วมน่าจะขาดตอนแล้ว ทั้งนับแต่เวลาที่จำเลยผิดใจกับโจทก์ร่วมและโจทก์ร่วมได้ออกจากบ้านของจำเลยผ่านพ้นไปประมาณ 30 นาที ก่อนเกิดเหตุ นับว่าเป็นระยะเวลานานพอสมควรและเพียงพอที่จำเลยจะมีสติและระงับอารมณ์หรือโทสะของตนให้กลับมามีสติสัมปชัญญะได้แล้ว จำเลยออกจากบ้านของตนและ ถือมีดพร้าติดมือตามไปพบโจทก์ร่วมที่บ้านเกิดเหตุแล้วเดินตรงเข้าไปหาโจทก์ร่วมใช้มีดพร้าที่ถืออยู่เป็นอาวุธฟันศีรษะโจทก์ร่วมอย่างแรงทันทีหลายครั้ง แสดงว่าจำเลยตระเตรียมอาวุธมีดพร้ามาจากบ้านโดยตั้งใจจะไปทำร้ายโจทก์ร่วมตั้งแต่ออกจากบ้าน การกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำโดยไตร่ตรองไว้ก่อน

คำพิพากษาฎีกาที่ 228/2568
คำพิพากษาฏีกา ประจำพุทธศักราช 2568 ตอนที่ 4
จัดพิมพ์โดยเนติบัณฑิตยสภา

คดีที่ราษฎรเป็นโจทก์ ศาลชั้นต้นจะพิพากษายกฟ้องโดยไม่นัดไต่สวนมูลฟ้อง หรือนัดไต่สวนมูลฟ้องแล้วพิพากษายกฟ้องโดยไม่ไต่สวนมูลฟ้อง หรือไต่สวนมูลฟ้องแล้วพิพากษายกฟ้องก็ได้ เพราะเป็นดุลพินิจในการดำเนินกระบวนพิจารณาคดีให้เสร็จสิ้นโดยเร็วและชอบด้วยกฎหมาย เมื่ือศาลชั้นต้นเห็นว่าคดีพอวินิจฉัยชี้ขาดได้ และมีคำสั่งให้งดการไต่สวนมูลฟ้องแล้วนัดฟังคำสั่งหรือคำพิพากษา ย่อมมีอำนาจกระทำโดยชอบด้วยกฎหมาย

โจทก์ฎีกาว่า
-คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ยกคำร้องขอให้ไต่สวนมูลฟ้องใหม่ของโจทก์ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ ?
-การที่ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษายกฟ้องโดยอ้างว่าฟ้องโจทก์เป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ?

หากโจทก์ไม่เห็นด้วยกับคำพิพากษาของศาลชั้นต้นย่อมมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาต่อไปได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 193 และมาตรา 216 เมื่อโจทก์ใช้สิทธิยื่นอุทธรณ์ และต่อมาศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น หากโจทก์ไม่เห็นด้วยก็ควรจะใช้สิทธิยื่นฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 3 ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 216 และมาตรา 221 แต่โจทก์กลับไม่ดำเนินการ

การที่โจทก์ยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องใหม่หลังจากคดีถึงที่สุดแล้ว จึงไม่เป็นการปฏิบัติตามบทบัญญัติของกฎหมาย ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น